តើខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអីរថយន្តជាអ្វី?

ខ្សែក្រវាត់សុវត្ថិភាពសម្រាប់រថយន្ត គឺដើម្បីទប់អ្នកកាន់កាប់ក្នុងពេលប៉ះទង្គិច និងជៀសវាងការប៉ះទង្គិចបន្ទាប់បន្សំរវាងអ្នកកាន់ និងចង្កូត និងផ្ទាំងគ្រប់គ្រងជាដើម ឬដើម្បីបញ្ចៀសការប៉ះទង្គិចពីការប្រញាប់ចេញពីរថយន្តដែលបណ្តាលឲ្យមានអ្នកស្លាប់ ឬរបួស។ខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអីរថយន្ត ក៏អាចហៅបានថា ខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអី គឺជាប្រភេទឧបករណ៍សម្រាប់ទប់ទល់នឹងអ្នកកាន់កាប់។ខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអីរថយន្ត គឺជាឧបករណ៍សុវត្ថិភាពដែលមានតម្លៃថោកបំផុត និងមានប្រសិទ្ធភាពបំផុត គ្រឿងបរិក្ខាររថយន្តក្នុងប្រទេសជាច្រើនត្រូវបានបង្ខំឱ្យបំពាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព។

ប្រភពដើម និងប្រវត្តិនៃការអភិវឌ្ឍន៍នៃខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអីរថយន្ត

ខ្សែក្រវាត់សុវត្ថិភាពមានរួចហើយ មុនពេលរថយន្តត្រូវបានបង្កើតនៅឆ្នាំ 1885 នៅពេលដែលអឺរ៉ុបជាទូទៅប្រើប្រាស់ទូរថភ្លើង បន្ទាប់មកខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាពគឺសាមញ្ញតែមួយគត់ដើម្បីការពារអ្នកដំណើរពីការធ្លាក់ពីរទេះ។នៅឆ្នាំ 1910 ខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអីបានចាប់ផ្តើមលេចឡើងនៅលើយន្តហោះ។នៅឆ្នាំ 1922 រថយន្តស្ព័រនៅលើផ្លូវប្រណាំងបានចាប់ផ្តើមប្រើប្រាស់ខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអី រហូតដល់ឆ្នាំ 1955 រថយន្ត Ford របស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានចាប់ផ្តើមដំឡើងជាមួយនឹងខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអី ដែលនិយាយជារួមរយៈពេលនេះនៃខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអីទៅខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអីពីរចំណុចជាចម្បង។ឆ្នាំ 1955 អ្នករចនាយន្តហោះ Niels បានបង្កើតខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអីបីចំណុច បន្ទាប់ពីគាត់បានទៅធ្វើការឱ្យក្រុមហ៊ុនរថយន្ត Volvo ។នៅឆ្នាំ 1963 រថយន្ត Volvo នៅឆ្នាំ 1968 សហរដ្ឋអាមេរិកបានកំណត់ថា ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាពគួរតែត្រូវបានដំឡើងនៅក្នុងរថយន្តដែលប្រឈមមុខនឹងផ្នែកខាងមុខ អឺរ៉ុប និងជប៉ុន និងប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ផ្សេងទៀតក៏បានបង្កើតបទប្បញ្ញត្តិជាបន្តបន្ទាប់ដែលអ្នកបើកបររថយន្តត្រូវពាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព។ក្រសួងសន្តិសុខសាធារណៈរបស់ប្រទេសចិននៅថ្ងៃទី 15 ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1992 បានផ្សព្វផ្សាយសារាចរមួយដោយកំណត់ថាចាប់ពីថ្ងៃទី 1 ខែកក្កដា ឆ្នាំ 1993 តទៅ រថយន្តដឹកអ្នកដំណើរខ្នាតតូចទាំងអស់ (រួមទាំងរថយន្ត ជីប វ៉ាន់ ឡានខ្នាតតូច) អ្នកបើកបរ និងអ្នកអង្គុយខាងមុខត្រូវប្រើខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាព។ច្បាប់សុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ផ្លូវគោក” មាត្រា ៥១ ចែងថាៈ ការបើកបរយានយន្ត អ្នកបើកបរ អ្នកដំណើរ ត្រូវប្រើខ្សែក្រវ៉ាត់សុវត្ថិភាពតាមតម្រូវការ។នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ការប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយបំផុតគឺ ខ្សែក្រវ៉ាត់កៅអីបីចំណុច។